Iedereen kent het spreekwoord wel: ‘waar het hart vol van is, stroomt de mond van over’. Dit is gebaseerd op de woorden van Jezus in Lukas 6:45. Het betekent dat je veel zal praten over datgene waar je gepassioneerd over bent, waar je vol van bent.
Als dit waar is, maak ik mij zorgen over de kerk in Nederland, mezelf inbegrepen. Hoe vaak spreek ik met mensen over Jezus, over mijn geloof in Hem? Met mijn vrouw, kinderen, familie, vrienden, gemeenteleden, buren, de ramenlapper, op de voetbalvereniging? Ik weet niet hoe het met jou gesteld is, maar ik kan deze vraag niet altijd heel positief beantwoorden.
Begrijp me goed: ik stel deze vraag niet om mezelf en jou schuldig te doen voelen. Ik stel de vraag om inzicht te krijgen in wat er in jouw en mijn hart leeft. Als ik aan zendelingen vraag waarom ze hun leven inzetten om Jezus te verkondigen aan anderen, is het antwoord steevast: ‘omdat ik zelf Gods genade en liefde in mijn leven heb mogen ervaren’. Mensen praten dus over Jezus, omdat ze vol van Hem zijn! Ze zijn zo onder de indruk van wie Hij is en wat Hij heeft gedaan in hun leven dat ze hun mond gewoonweg niet kunnen houden. Als ik voor mezelf tot de conclusie kom dat ik weinig met anderen praat over Jezus, moet ik ook de conclusie trekken dat ik niet zo vol van Hem ben. Ik word hier heel verdrietig van! Ik wil vol zijn van Hem en wanneer ik tijd neem om stil te staan bij wie Hij is en wat Hij voor mij heeft gedaan dan, op dat moment, ben ik ook vol van Hem.
De aandacht (tijd, geld, energie) die wij als christenen en als kerk besteden aan het verkondigen van het goede nieuws van Jezus is een graadmeter hoe het gesteld is met de passie en vreugde in ons eigen leven en geloof. Ik noemde al dat wanneer ik tijd neem om stil te staan bij wie Hij is en wat Hij voor mij heeft gedaan, mijn hart weer over begint te stromen van liefde. Dit moet ik dus regelmatig doen, wil ik mijn passie en geloof levend en bruisend houden. Maar het gaat niet alleen om mijn levendige geloof, het gaat er ook om dat ik dit doorvertel aan anderen. Dit is immers waarom Jezus mens is geworden en aan het kruis is gestorven: dat het goede nieuws, verlossing bekend gemaakt zou worden aan hen die het nodig hebben. Wanneer ik aan anderen ga vertellen wie Jezus voor mij is en wat Hij in mijn leven doet dan word ik vol van Hem en niet alleen ikzelf, maar de ander wellicht ook! Hoe gaaf is dat!
Ik wil nog een observatie delen. Ik zie dat we in de kerk zonder schroom en terughoudendheid spreken over de waarden van het Koninkrijk: liefde, gerechtigheid, zorg, rentmeesterschap, genade, vergeving, community, etc. Maar wanneer het gaat om spreken over de Koning, dan is er een grote terughoudendheid. Dan worden we heel voorzichtig. Ik denk dat dat komt, omdat de waarden van het Koninkrijk in de wereld als positief worden beschouwd, sterker nog de wereld loopt ermee voorop. Jezus echter, de bedenker, oorsprong en autoriteit van deze waarden, wordt aanzienlijk minder geaccepteerd door de wereld. Jezus schuurt! Hij is zoals de Bijbel dat al noemt ‘een steen des aanstoots’, die laten we liever achterwege - niemand houdt toch van een steen des aanstoots?
Bij Operatie Mobilisatie spreken wij over proclamation and demonstration. God zendt ons, Zijn gemeente, de wereld in om Zijn naam, de naam van koning Jezus te proclameren en om Zijn waarden, de waarden van het Koninkrijk te demonsteren. Laten we vandaag beide doen! En morgen, en de dag na morgen, en de dag erna… tot de hele wereld vol zal zijn van Zijn glorie!
Comments